Aangekomen bij de receptie valt mij meteen het gebouw op. Volledig van hout en in zachte ronde vormen. Binnen heerst een rustige sfeer, met op de achtergrond kalme muziek. De dame achter de receptie heet mij welkom en vertelt mij dat tijdens de bouw gebruik is gemaakt van duurzame materialen en met de natuur altijd voorop. Ze wijst naar de overdekte parkeerplaats: “Kijk, op alle daken liggen zonnepanelen. Op die manier kunnen wij onze eigen stroom opwekken”. Daarna laat ze mij een plattegrond zien waar ze een grote cirkel om de bossen om het park tekent. “Ons park is gelegen in een groene omgeving van 280-hectare bos en 18-hectare aan meren", vertelt ze me met een glimlach. Het bewondert mij dat dit park zó groot is terwijl tegelijkertijd het behoud van de natuur centraal staat. We zijn hier te gast in de natuur, letterlijk en figuurlijk!
Het bos is intact terwijl accommodaties onderdeel uitmaken van de omgeving. Deze zijn zodanig bedacht, gemaakt en geplaatst dat het ecosysteem niet is veranderd. Zo is het dak van het centrale gebouw naast het zwembad een groen dak. Niet omdat er mos op groeit, maar omdat hier een tuin is aangelegd. Regen wordt opgevangen om de natuurlijke waterlopen te voeden en het terrein te vernieuwen. En het recreatiemeer is rijk aan vis. Ik begeef me in een groene oase van rust en ruimte. Op dit vakantiepark wordt privacy gecreëerd door de natuur zijn gang te laten gaan. Zo groeien natuurlijke heggen van veelal varens tussen de accommodaties. Ze zorgen voor demping van dat beetje geluid dat door de mens gemaakt wordt. Een elektrische golfkar zoeft zachtjes voorbij, bijna ongemerkt. Ik ben ver weg van de dagelijkse drukte en dat voelt goed!
Met hoge verwachtingen kom ik aan in mijn accommodatie. En wat voor accommodatie! De “Treeloft", een boomhut op grote hoogte! In mijn andere blog lees je meer over mijn ervaring in deze unieke accommodatie. Voordat ik binnenstap word ik begroet door een familie met kinderen. “De golfkarren zijn leuk hè, maar ik mag er nog niet in rijden.” zegt een van de kinderen. “Later als je groot bent, kun je hier op vakantie gaan en dan mag je vast in de golfkar rijden”, vertel ik de kleine meid, die naar me zwaait als ze met haar ouders zachtjes weg zoeft in de golfkar richting het zwembad. Ze volgen de straatnamen die fleurig klinken in de Franse taal. In iedere straatnaam is een plant, bloem of dier vernoemd en dit verwijst naar de flora en fauna die op dat deel van het landgoed het meest te zien is.
Liefs, Lotte