Ik zet voet in het Duitse dorpje Bacharach, op ongeveer 1,5 uur rijden van Landal Hochwald. Het is net alsof ik terug in de tijd ga. Om mij heen geniet ik van de prachtige middeleeuwse architectuur die goed bewaard is gebleven. Ik word omgeven door traditionele vakwerkhuizen en sierlijke kathedralen met boogjes. Lopend langs de sfeervolle restaurantjes ruik ik de bekende geur van braadworst. Tevreden neem ik plaats op een terras met terrasverwarming bij het centrale plein dat eeuwen geleden al bewandeld werd door de eerste bewoners van dit dorp. Vanaf hier heb ik goed zicht op de Wernerkapel. De serveerster vertelt mij dat deze kapel gebouwd is ter ere van de 16-jarige Werner, die in 1287 op brute wijze vermoord is en teruggevonden in een veld in Bacharach. Geïntrigeerd en tegelijkertijd verbaasd door dit verhaal neem ik nog een slok van mijn biertje. Dit dorpje heeft duidelijk een rijke geschiedenis.
Na mijn avonturen in Duitsland vervolg ik mijn reis naar de Ardennen. Na de check-in op Landal Villages Les Gottales vertelt de receptionist mij enthousiast over Durbuy. Het is weliswaar het kleinste stadje van de Ardennen, maar er wordt mij verzekerd dat ik mij hier niet zal vervelen. Dit moet ik natuurlijk met eigen ogen ervaren dus stap ik in de auto richting Durbuy. Eenmaal aangekomen vallen mij meteen de historische smalle straatjes en de gezellige winkeltjes op. Opnieuw waan ik mij voor even in een andere tijd. De stenen architectuur en oude houten kozijnen van de 17-eeuwse huisjes bevestigen dit alleen maar meer. Al gauw merk ik dat dit stadje een eigen charme heeft die nergens anders in de Ardennen wordt overtroffen. En dat wordt alleen maar meer bevestigd zodra ik vanaf het uitkijkpunt kijk hoe het stadje één is met de natuurlijke omgeving vol dichte, herfstgekleurde bossen. Een geslaagd bezoek!
Op de weg terug naar Nederland verblijf ik als laatst op Landal Hoog Vaals. Vanaf hier is het mergelstadje Valkenburg goed te bereiken. Verrast loop ik door de smalle straatjes. Boven de huizen torent een indrukwekkende kasteelruïne. Deze ligt op een rots en wordt letterlijk in het zonnetje gezet als ik opkijk. Een lokale bewoner vertelt mij dat niet alleen boven de grond veel te beleven is, maar ook ondergronds. Met een lichte twijfel voeg ik mij bij een rondleiding door de eeuwoude gangenstelsels. Als ik een stapje richting een donkere gang zet roept de gids mij terug: “De gangenstelsels lopen zo ver door dat je gemakkelijk kunt verdwalen!”. Een andere bezoeker laat weten dat er in de avonden zelfs spooktochten worden gehouden. Ik denk dat ik het toch maar bij de ‘gewone’ rondleiding houd. Het mag duidelijk zijn: dit kleine mergelstadje heeft voor ieder wat wils.
Gevuld met nieuwe vakantieherinneringen rijd ik terug naar huis. Om mij heen zie ik de kleurrijke herfstbladeren het straatbeeld sieren. De herfst is een prachtig en tegelijkertijd knus seizoen om sfeervolle dorpjes te bezoeken. En ik kan het zeker aanraden!
Liefs, Lotte